ေသြဖီေ၀းကြာနယ္ေျမျခားလည္း
သတိရစိတ္ေတြ လြမ္းစိတ္ေတြက
မ အေပၚမွာပဲသက္ေရာက္တာလား........။
ျမဴႏွင္းေ၀တဲ့နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ
ခ်စ္သူပံုေလးထုတ္ကာၾကည့္ရင္း
ပါးျပင္းေလးကိုနမ္းေနမိတယ္........။
ရင္မွာအခ်ိန္ျပည့္နာရီတိုင္း၀ယ္
မ နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္......
လြမ္းရေ၀ဒနာတိုးတိုးရင္းနဲ႔
ေမာင့္ရဲ႕အခ်စ္ကမာၻအေတြးေလးထဲမွာ
မ က၀င္ေရာက္ခိုေအာင္းေနၿပီ.......
ေက်ာက္သားေတြလိုထုဆစ္ထားတဲ့
ေမာင့္ရဲ႕ႏွလံုးသား
မ နဲ႔ေတြ႔မွအရည္ေပ်ာ္သြားျပီ......
ေနျခည္ထိုးတဲ့ပန္းကေလးေတြေတာင္
ေမာင့္ရဲ႕ေ၀ဒနာသိကုန္ၾကၿပီ.......
နာက်င္မွဳရဲ႕
ဟိုးအေ၀းတစ္ဖက္မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြအမ်ားၿကီးရွိမည္......။
အေ၀းေျမသို႔တမ္းတရင္းနဲ႔
ေမာင့္ရဲ႕အသည္းေတြေၿကြလုမတတ္ေပါ့
ဖူးစာဆံုေတာ့
မလႊဲမေရွာင္ဘဲ
မ ကိုထာ၀ရခ်စ္ေတာ့မယ္.........။
1 comment:
မုိက္တယ္ဗ်ာ ကဗ်ာေလး ရွယ္ပဲ။ ခံစားသြားပါတယ္။
Post a Comment