ခြက္ပဲ့့ေလး တစ္လံုး

အဘြားအို တစ္ဦးဟာ တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္ လက္အစံုနဲ႔ အနားပဲ့ ပန္းကန္တစ္လံုးကို ေကာက္ယူလိုက္ျပီး သက္ျပင္းအခါခါ ခ်ေနမိတယ္ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကစျပီး ေခြ်းမျဖစ္သူက ဒီအနားပဲ့ ပန္းကန္နဲ႔ပဲ အဘြားအိုကို ထမင္းထည့္ ေကြ်းခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ ။ ေကြ်းတဲ့ဟင္းက အခ်ဥ္တည္ထားတဲ့ ဟင္းရြက္တစ္ခ်ဳိ႕ ျဖစ္ျပီး စားပဲြဝိုင္းမွာ ထမင္းအတူ မစားေစခဲ့ဘူး ။ ထမင္းစား ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း အဘြားအိုဟာ ကိုယ့္အခန္းထဲမွာ အဟာရမရွိတဲ့
အစာတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ အထီးက်န္မႈေတြကိုပဲ ဝါးမ်ဳိေနခဲ့ရတယ္ ။

ခ်ေကြ်းတဲ့အစာကို စားျပီး အဘြားအိုဟာ မျမင္မစမ္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ သြားျပီး ကိုယ္စားတဲ့ ခြက္ပဲ့ကို ေဆးေက်ာရျပန္တယ္ ။ ဒါဟာ အဘြားအိုရဲ႕ ေန႔စဥ္အလုပ္ျဖစ္တယ္ ။ ေခြ်းမက ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီခြက္ပဲ့ကို ေဆးေက်ာ မေပးခဲ့ဘူး ။

"ေမေမ . . . ဘြားဘြားက မ်က္စိလည္း မျမင္ေတာ့ဘူး ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ပန္းကန္ကို ေဆးမေပးရတာလဲ ။ ပဲ့ေနတဲ့ ပန္းကန္ကို ဘာျဖစ္လို႔ အသစ္မလဲေပးတာလဲ ? "

အေမကို ေမးေနတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ အသံကို အဘြားအို ၾကားလိုက္မိတယ္ ။

"ကေလးက ကေလးေနရာမွာ ေနစမ္း ။ အသက္ ၇ဝေက်ာ္ မ်က္စိကန္းေနတဲ့ အဘြားၾကီးကို
အိမ္ေပၚ တင္ေကြ်းထားတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား ? သူစားတဲ့ခြက္ကို ငါက ေဆးေပးရဦးမွာလား ? အဲဒီခြက္သံုးလို႔ ရေသးတာပဲ ဘာအသစ္လဲေနစရာ လိုလို႔လဲ ။ အသစ္လဲေပးလို႔ မျမင္မစမ္းနဲ႔ က်ကဲြသြားရင္ ထပ္ဝယ္ေပးေနရဦးမယ္ ။ ပိုက္ဆံက အလကား ရတာမဟုတ္ဘူး " အသံျမင့္ျပီး ေျပာတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕ စကားကို အဘြားအို အလြတ္ရလုနီးေနပါျပီ ။ မ်က္စိေထာင့္က စိမ့္ထြက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ကို အဘြားအို ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္ ။

အဘြားအေပၚ ဆက္ဆံတဲ့ အေမရဲ႕ အျပဳအမႈကို သမီးျဖစ္သူက မၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္
ျပန္မေျပာရဲခဲ့ဘူး ။ အိမ္မွာရွိတဲ့ သူေတြအားလံုး အေမ့စကားကို နာခံၾကရတယ္။ အေဖျဖစ္သူကလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ ။ အေမ့မ်က္ႏွာ အရိပ္အကဲနဲ႔
ရွင္သန္ေနရသူ ျဖစ္တယ္။

ပန္းကန္ေဆးျပီး အျမင္အစမ္းနဲ႔ ကိုယ့္အခန္းထဲ အဘြားအို ျပန္ဝင္ခဲ့ျပီး ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္ ။ ေျမးမေလးက အဘြားေနာက္ လိုက္ဝင္လာျပီး "
ဘြားဘြား . . . ေမေမကို မမုန္းဘူးလားဟင္ " လို႔ေမးလိုက္တယ္ ။

" ေျမးေလးရယ္ . . . အဘြားက နာတာရွည္ ေရာဂါသည္ လူပိုတစ္ေယာက္ပါ ။ ထမင္းတစ္လုပ္
စားခြင့္ရတာပဲ ျပည့္စံုေနပါျပီ ။ အမုန္းဆိုတာ မရွိသင့္ဘူး ။ ေျမးေမေမ တတြတ္တြတ္ ရြတ္တာကို ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ အဘြားက်င့္သားရေနပါျပီ " ေျမးကို ေျပာေနတဲ့ စကားသံေတြထဲမွာ အဘြားအိုရဲ႕ ျပင္းသက္ခ်က္သံက မသိမသာ ေရာေနတယ္ ။

"ဟဲ့ . . ဒီေကာင္မ . . ဘယ္သြားေနတာလဲ ? ကိုယ့္အခန္းထဲ ဝင္ေနစမ္း " ေခြ်းမရဲ႕ ေအာ္ဟစ္သံေၾကာင့္ ေျမးမေလး အဘြားအိုအနားက ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္ ။ ကုတင္ေပၚ အဘြားအို လဲခ်လိုက္တယ္ ။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္လား မသိ အဘြားအိုအတြက္ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့ ညေတြ နည္းလာခဲ့တယ္ ။ ကုတင္ေပၚ လဲေလ်ာင္းရင္း သြားေလသူ အဘိုးအိုကို သတိရလိုက္မိတယ္ ။

အဘိုးအိုက ကုမၸဏီတစ္ခုက ပိုင္ရွင္ျဖစ္တယ္ ။ သားက အဲဒီကုမၸဏီက မန္ေနဂ်ာျဖစ္ျပီး ေခြ်းမက စာရင္းကိုင္ျဖစ္တယ္ ။ ကုမၸဏီတစ္ခုထဲမွာ လုပ္တဲ့ သား နဲ႔ ေခြ်းမတို႔ ခ်စ္ၾကိဳက္ညားခဲ့ၾကတယ ။ ေခြ်းမက လက္ထပ္ျပီးစမွာ ေယာကၡမကို ရိုေသကိုင္းရိုင္းသလို မယားဝတၱရားလည္း ေက်ပြန္ခဲ့ပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ သားျဖစ္သူက မယားကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ဘာမဆို အေလ်ာ့ေပးခ်င္တယ္ ။ မယားေျပာသမွ် ေခါင္းညိတ္ နာခံသူျဖစ္ခဲ့တယ္ ။

မျမင္ႏိုင္တဲ့ ကံၾကမၼာရိုင္းကို ဘယ္သူေရွာင္လဲြလို႔ ရႏိုင္မလဲ ? အဘိုးအို ဦးေႏွာက္ေသြးေက်ာျပတ္ ေသဆံုးသြားျပီးေနာက္ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ မိသားတစ္စုထဲ ၾကမၼာဆိုးက ဝင္ေရာက္ခဲ့တယ္ ။ အဘိုးအို ဆံုးျပီးမၾကာဘူး အဘြားအိုရဲ႕ မ်က္လံုး ကြယ္ခဲ့ရတယ္ ။ ပိုဆိုးတာက လိမၼာတယ္ဆိုတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕
ဗီဇရုပ္ေပၚလာတာပါပဲ ။ မ်က္မျမင္ အဘြားအိုကို ျပဳစုရတာ တာဝန္တစ္ခုလို႔ ထင္မွတ္ျပီး အျပစ္ရွာလာခဲ့တယ္ ။ အဲဒီကစလို႔ နဂိုကတည္းက အေမွာင္ေပ်ာက္ေနသူ အဘြားအိုဟာ ေမွာင္မဲမဲ ကိုယ့္အခန္းငယ္ထဲမွာပဲ အထီးက်န္စြာ ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္ ။

အဘြားအို အနားမွာ ရွည္လွ်ားတဲ့ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔ ခြက္ပဲ့ေလးတစ္လံုးက လဲြရင္ ေနေရာင္ျခည္ ၊ ရယ္ေမာသံ ကင္းမဲ့ေနခဲ့တာ က္ေပါင္း ၇ဝဝေက်ာ္ ရွိေနခဲ့ပါျပီ ။

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

ေနအိမ္မွာ က်င္းပမယ့္ ညစာစားပဲြအတြက္ သားနဲ႔ေခြ်းမ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၾကတယ္ ။ ဧည့္သည္ေတြ မလာခင္မွာ ေခြ်းမက သားကို " ခဏေန ဧည့္သည္လာရင္ အျပင္ မထြက္ခဲ့ပါနဲ႔လို႔ ရွင့္အေမကို မွာထားအုန္း . . . ဒီေန႔လာမဲ့ ဧည့္သည္ေတြက လူၾကီးလူေကာင္းေတြ . . မ်က္ကန္းအဘြားၾကီးေၾကာင့္ ကြ်န္မ အရွက္မကဲြေစနဲ႔ ၊ ရွင့္နာမည္ မပ်က္ေစနဲ႔ေနာ္ " လို႔ မွာတယ္ ။ မယားစကား နာခံသူသားမွာ ဘာမွေစာဒက မတက္ရဲခဲ့ဘူး ။ ဧည့္သည္ေတြ မျပန္မခ်င္း အစာအိမ္
ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ အခန္းထဲမွာပဲ အဘြားအို ေအာင္းေနခဲ့ရတယ္ ။ အားလံုးျပီးစီးမွ ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ ထည့္ထားတဲ့ ခြက္ပဲ့နဲ႔ အေမ့အခန္းထဲ သားဝင္လာခဲ့တယ္ ။

ခုတစ္ေလာ ျမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သားအၾကီး ေက်ာင္းပိတ္လို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာ ခဲ့တယ္ ။ သားကိုခ်စ္တဲ့ အေမတို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း သားအတြက္ အသား ၊ ငါး ဟင္းမ်ဳိးစံုကို ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ေကြ်း ေတာ့တယ္။

"ရျပီ . . ေမေမရဲ႕ သားဒီေလာက္ မစားႏိုင္ဘူး " သားပန္းကန္ထဲ ဟင္းေတြ ထည့္ေပးေနတဲ့ အေမကို သားက ေလသံနဲ႔ " ေမေမ . . ဘြားဘြားကိုလည္း သားတို႔နဲ႔ အတူတူစားခိုင္း ပါလား ? သားတို႔ မိသားစု လက္စံု စားၾကရေအာင္ေလ " လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္ ။

"သူက ကန္းေနျပီ အျပင္ထြက္စားဖို႔ အဆင္မေျပဘူး ။ ဘယ္နားစားစား အတူတူပဲေလသား ။ အခန္းထဲမွာ စားတာ သူက်င့္သားရေနပါျပီ "

အဘြား အေပၚထားတဲ့ အေမရဲ႕ သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ သ ူဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္ ။

.......................................................................................................................................................................

သူငယ္ခ်င္းဆီက ရခဲ့တဲ့အၾကံ အဘြားကို ျပာျပေတာ့ အဘြားက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းတယ္ ။

" သားတို႔က ဘြားဘြား ေကာင္းဖို႔အတြက္ပါ သားတို႔ ေျပာသလိုသာ လုပ္ပါ ဘြားဘြား "လို႔ ေျမးအၾကီးက ေတာင္းဆိုတယ္ ။

" ဆရာမက ေျပာတယ္ " လူၾကီးမိဘေတြကို ရိုေသေလးစားရမယ္ " တဲ့ ။ ေမေမ လုပ္ပံုက မဟုတ္ ေသးဘူး ။ ဘြားဘြားကို သူဒီလို မဆက္ဆံသင့္ဘူး ။ သမီးတို႔ ေျပာသလို လုပ္ပါေနာ္ ဘြားဘြား " ေျမးမေလးက ဝင္ေထာက္ျပန္တယ္ ။

"ကိုယ့္ကို မရိုေသတဲ့ ေခြ်းမတစ္ေယာက္ကို ဘြားဘြား လက္ခံႏိုင္ေပမယ့္ ေယာကၡမကို မရိုေသတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ကို သားတို႔ မလိုလားဘူး ။ သားတို႔ ေျပာသလို လုပ္ပါေနာ္ ဘြားဘြား" အတင္းေတာင္းဆိုေနတဲ့ ေျမးကို အဘြားအို ေခါင္းညိတ္မိလိုက္တယ္ ။

ညစာ ထမင္းစားဝိုင္းမွာ ထံုးစံအတိုင္း အဘြားအို မပါဝင္ခဲ့ဘူး ။ ေျမးၾကီးက တိုင္ပင္ထားတဲ့အတိုင္း ေၾကြဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ မသိမသာ ပစ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ဇြန္းကဲြစေတြက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပန္႔လို႔ . . . ဇြန္းက်သံေၾကာင့္ အဘြားအိုဟာ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ခြက္ပဲ့ေလးကို ကိုင္ျပီး အခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ ဒါကို ေခြ်းမက ျမင္ေတာ့ အဘြားအိုကို ေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္ ။

" ဘာျဖစ္လို႔ ထြက္လာရတာလဲ ? အခုခ်က္ခ်င္း ျပန္ဝင္စမ္း "

ေခြ်းမရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားေတာ့ အဘြားအိုဟာ လက္ထဲက ခြက္ပဲ့ကို လြတ္ခ်လိုက္တယ္ ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်သြားတဲ့ ခြက္ကဲြသံထက္ ေခြ်းမရဲ႕ အသံက ပိုက်ယ္ေလာင္ ေနပါတယ္ ။

" ၾကည့္စမ္း . . ဒီအဘြားၾကီး ကိုယ့္ခြက္ကိုေတာင္ ပစ္ခ်ရဲတယ္ ။ ေအး . . ဒီည ထမင္းစားရဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့ "

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျမးၾကီးက " အဘြားကလဲကြာ . . ပန္းကန္ကို လုပ္ခဲြလိုက္ရတယ္လို႔ ။ ဒါထမင္း ထည့္စားတဲ့ ပန္းကန္ေလ အဘြားရဲ႕" ေျပာရင္းဆိုရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်ေနတဲ့ ပန္းကန္စကို ေကာက္ယူျပီး အေမဖက္ကို အသံျမင့္ လွည့္ေျပာလိုက္တယ္ ။

"ေမေမ စိတ္တိုတယ္ ဆိုရင္လည္း တိုသင့္တယ္ ဘြားဘြား ။ ဒီပန္းကန္က အရမ္းအေရးပါတာ ။ ဒီပန္းကန္ကို အဘြားလုပ္ကဲြလိုက္ရင္ ေနာင္ေနာက္ ေမေမအိုလာတဲ့အခါ ေမေမ့ကို သားတို႔ ဘာပန္းကန္နဲ႔ ထည့္ေကြ်းရမလဲ ? "

သားရဲ႕ စကားကို ၾကားျပီး အေမမွာ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ေခါင္းကိုသာ ငုံ႔ထားမိတယ္ ။ အဲဒီေနာက္ ထမင္းစားပဲြဝိုင္းကေန မသိမသာ ထသြားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေခြ်းမရဲ႕ အျပစ္တင္သံကို အဘြားအို မၾကားခဲ့ရေတာ့ဘူး ။ အဘြားအိုအေပၚထားတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕ အျပဳအမႈေတြလည္း
ေျပာင္းလဲလာခဲ့တယ္ ။ မိသားတစ္စုရဲ႕ မနက္ျဖန္တိုင္းဟာ ေနေရာင္ျခည္ေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးလာခဲ့ပါတယ္။


ဒီဇာတ္လမ္းေလ ဖတ္ၿပီး ရင္ဘတ္နဲ႔ ထပ္တူျပန္ခံစား ႏိုင္ၾကပါေစ ။